Naar Terwinselen en toen.....

Vandaag ben ik naar Terwinselen gegaan. Het dorp waar ik geboren ben. Ik maak er een site over dit dorp. Terwinselen is een dorp aan het worden, waar duidelijk te zien is hoe de veroudering in de bevolking in Limburg toe slaat. Ik moet altijd denken aan de cowboyfilms van vroeger, waar een cowboy een uitgestorven stad binnen reed. Naar aanleiding van de vorige keer, de hoofdpijn die ik toen had na een ritje over de Heerlerbaan, besloot ik binnen door te rijden, het mijden van de grote wegen. Achter de Heerlerbaan ligt Terwinselen, voor mij begint het dorp in de straat waar ik geboren ben, de Maarstraat. Via die straat naar de Piusstraat en dan de Oude Tunnelweg, naar het huis van mijn Oma en later van ons en dat in 2008 verkocht is. De rolluiken waren open en ik waagde een blik naar binnen. Het was nog altijd dezelfde ravage als 1 jaar geleden. Nog zeker een jaar werk dacht ik. Nu kon ik natuurlijk weer naar huis rijden, maar ik voelde me nog goed en besloot door te rijden naar Chevremont. Boven aan de Kaalheidersteenweg miste ik de afslag om over te steken. dan maar rijden zoals ik altijd rij en ik zou ook niet weten waarom het nu anders moet. Het was ook bijzonder slecht aangegeven, dat je als fietser moest oversteken. Onder aan de berg, waar ik weer gebruik maakte van deze berg om de accu bij te laden, sloeg ik links af om de Toupsberg op te gaan. Op een kwart van de berg hebben ze wielrijderssluizen gemaakt. ik begrijp niet waar ze voor dienen, maar ze zijn absoluut te smal. Ik hoorde de banden tegen de stoepranden aan beide kanten schuren. De breedte van de fiets is 83 cm, dus de sluizen zijn minimaal 17 cm te smal. Volgende keer maar over de weg rijden. Boven op de berg heb je een magnifiek uitzicht op de groene long van Kerkrade. Op Chevremont heb ik een vriendin wonen en ik waagde een gok, misschien was ze thuis. Maar helaas ze was er niet. Ik de Ahornstraat Hingen al de vlaggetjes voor het komende wereldkampioenschap voetbal. Met mijn fiets getooid met een oranje vlaggetje reed ik door de haag van vlaggetjes het gaf een apart gevoel om hier te rijden de vlaggetjes werden door de wind in een melodie gezet, in mijn hoofd klonk het oranje boven, hier wilde ik wel zijn als Nederland gewonnen had schoot er door mijn hoofd. Ik vervolgde mijn weg en reed via de Zonstraat en Nullanderstraat naar de spoorwegovergang van het station in Kerkrade. Via de Ham reed ik de berg af en onder aan de berg maakte ik een foto van het prachtige kruisbeeld. Bij het oude Roda stadion sloeg ik rechts af. Achter mij 2 hevig bellende fietsers. toen ze langs reden, vroeg ik in het onvervalste Kerkraads dialect of ze plaats genoeg hadden. Het bleken Duitsers te zijn die me niet verstonden. Op de 6 meter brede weg hadden ze 5 meter om langs me te rijden en nog op mijn schelden dat ze geen plaats hadden. Blijkbaar waren de übermenschen vergeten dat ze in 1944 de oorlog verloren hadden.

Toen ik weer over Terwinselen en de Heerlerbaan naar huis reed en thuis aankwam stond de teller op 201,6 km Ik had er 19 dagen over gedaan om de 100 km vol te krijgen en deed er 9 dagen over om de teller op 200 te krijgen. Ik had 21,4 km gereden, toe ik de trap op liep merkte ik de vermoeidheid in mijn spieren. Een gezonde vermoeidheid. Ik was ik zelf een beetje moe. Nadat ik een half uurtje geslapen had was ik weer zo fris als een hoentje en ben ik 4 uur gewoon weer met mijn hond gaan wandelen. Met de trike natuurlijk, want lopen zit er bij mij niet meer in, helaas.

De fotos's van deze rit staan hier

Vandaag naar Ubachsberg

Vandaag naar Ubachsberg gereden. Dat zijn wel maar 7 km van bij mij uit, maar je moet op die korte afstand naar het op 1 na het hoogste punt van Nederland. Op die 7 km was de accu, voor meer als 1 kwart leeg, ik schat 0.3-0,4 Over Terworm ben ik terug gereden, omdat de weg over Kunrade was afgesloten. De Bergse weg afgereden in de -4 en dan nog met een snelheid van een 40 km, dan weet je hoe steil hij is. Het is recht naar beneden, dus vaart minderen omdat je anders over de kop zou gaan door een bocht is niet nodig, maar wel een mooie gelegenheid om weer wat power in de accu te krijgen. Het comfort op de FS is geweldig. Ik ben blij dat ik gekozen heb voor voorvorkvering. Oneffenheden op de slechte fietspaden zijn nauwelijks merkbaar. Dat geeft een veilig gevoel als je rijdt. Vroeger als ik de berg afreed met de fiets, was ik wat voorzichtiger en reed ik beslist niet harder als 30 km. Bang dat een steentje fataal zou worden. Ik heb me een helm aangeschaft, geen fietshelm, maar een helm die meestal gedragen wordt door fietscrossers. het was een kindermaat en inderdaad er staat een S in de helm. Waarop ik zei mijn hoofd is al small nu de rest nog.

De eerste 100

Vandaag heb ik dan de eerste 100 km volgemaakt. Had eigenlijk gisteren moeten gebeuren, maar ik kon niet naar buiten met de Scorpion. En als je dan weer een dagje op je gewone fiets hebt moeten fietsen, dan weet je waarvoor je hem gekocht hebt. Bekenden die me zien, zeggen tegen me, ik zie dat je gelukkig bent, en dat ben ik. Natuurlijk heb je wel eens links en recht wat pijntjes, maar ik kan u weer eens verder dan alleen maar het cirkeltje waar ik in rij. Vandaag scheen sinds lange tijd de zon. Altijd de stoel bij je Heerlijk relaxt achterover liggend in de kleinste versnelling rijdend door het park, wat wil je nog meer. Ik heb ook geen stress meer met mijn hond. Ik zie in mijn spiegels waar hij is, als hij achter me loopt en wordt de afstand te groot, dan wachten we even, om weer vervolgens langzaam op te trekken als hij voorbij loopt, berg af zet ik hem in de -4 en dan loopt hij remmend op de elektra motor met een snelheid van 4 km de bergaf zonder dat ik aan de rem hoef te komen. En weetje ik voel elke dag een beetje meer energie in mijn lijf komen. wat wil je nog meer. De opgezwollen benen die ik altijd heb, worden minder. De benen liggen nu horizontaal bij het fietsen en dat geeft een betere circulatie in mijn benen en afvoer van afvalstoffen en vocht.

Weer een stukje verder

Vandaag naar de Heerlerbaan gereden, naar Reint een vriend van me. zal een 4 km zijn. Niet ver zul je zeggen, maar voor iemand die de laatste 10 jaar weinig gefietst heeft, toch weer een toer. Bovendien, woon ik bijna op het laagste punt van Heerlen, dus waar ik ook heen ga, ik moet altijd berg op. en naar de Heerlerbaan zal dat een 3 km bergop zijn. Ik moet zeggen het ging buiten verwachting goed. het was ontzettend druk op de weg. Ze hebben de N281 afgesloten en dat verkeer rijd nu allemaal over de Heerlerbaan. Ik denk dat dat stuk autobaan maandag weer open gaat. Ik heb wat hoofdpijn, zou kunnen komen van de inspanningen, maar ook van de uitlaatgassen die ik nu wat meer mee krijg als je zo kort bij de grond zit. Dus volgende keer de binnenwegen gebruiken, de zandweg omhoog langs de vroedvrouwenschool.

Instelling KM teller

Ik had steeds de indruk dat de KM teller te weinig KM aangaf. Het rondje dat ik met de hond maak was toch 2,5 km en niet 2,4. Wat schelen nu die 100 meter zul je zeggen niks natuurlijk, maar je wilt toch wel dat hij de juiste stand aangeeft. In de handleiding van de BionX staat de teller beschreven De instelling zou moeten staan op 1596 mm. Het beste is dat je het zelf meet. Je zet de fiets op een recht stuk weg met de ventiel in het onderste punt. Daar zet je een krijtstreep die gelijk is aan het punt waar het ventiel zich bevind. Daarna laat je het wiel 1 omwenteling maken door hem naar voren of naar achter te duwen. Als het ventiel weer in het onderste punt zit, dan meet je die afstand. bij mijn Trike is dat 1588 mm. Het kan verschillen. Leg je ander banden op je fiets of trike, dan kom je het weer op te meten. Op de eerste plaats, slijt een band en wordt de omtrek kleiner ( bij 2 mm verslijt is dat 6,3 mm omtrek.) maar ook zijn banden verschillend in de dikte van het profiel en dat kan gauw een paar mm schelen. Bij mij stond hij ingesteld op 1555 mm dus een verschil van 33 mm dat scheelt 2 km op 100 km. met mijn vorige fiets heb ik 30000 km gereden dan is dat toch maar liefst 600 km. Dus altijd even nakijken.
Ik ontdekte ook dat er meer programma's in de teller staan als in het boekje staat aangegeven. Ik heb een mail gestuurd met de vraag of ze me kunnen vertellen wat je met de ander programma's kunt.

Profiel banden

Vandaag heeft Lukas de trike uitgeprobeerd. Ik ontdekte dat de voorbanden niet volgens de regels er op liggen. Elke band heeft een punt profiel als je er bovenop kijkt moet de punt naar voren wijzen, Dus als je er voor staat naar beneden. bij het achterwiel klopt dat, bij de voorwielen niet. Dat is vanuit de fabriek zo er op gezet, of hebben ze zich vergist in het monteren, moet het linkerwiel rechts zitten en het het rechter links. dan heb je nog de theorie dat het aandrijf wiel met de punt naar voren moet staan en het aangedreven wiel niet, dat zou voor een betere loop zijn, maar dat is maar en theorie. Want de beste loop heeft de slik kaal van boven. met droog weer ligt die muurvast, maar bij regen glij je van de weg af. Ik laat ze voorlopig maar zo liggen. Van de winter leg ik me spikes er op, een must als we weer zo'n winter krijgen als afgelopen jaar. En dat zit er dik in. De klimaatsverandering, bezorgt ons namelijk meer neerslag in de winter. De afgelopen 2 winters waren daar een duidelijk voorbeeld van.

De rug II

de Pijn in de rug gaat langzaam weg, dus toch het stukje stof wat de boosdoener was.

De rug en hoe......

klantgericht HPVelotechnik is


Mijn rug gaat pijn doen. Oorzaak: het stukje stof waar de riem doorheen gaat. Vermoed ik. deze maar eens weggeknipt, nu maar hopen dat het weggaat.

Vandaag heb ik ook. HP Velotechnik zelf gebeld. Ik moest iets weten over de pincode die je kunt inbrengen als beveiliging van de fiets. Ik had eerst de dealer gebeld, maar die was er niet. Dus dan blijft de fabrikant over. Toen ik mijn naam zei, werd prompt opgehangen. Ik belde terug, maar kreeg het antwoord apparaat, even gewacht en weer gebeld weer het antwoordapparaat. Toen heb ik ingesproken, dat ik pas een FS bij hun gekocht had en dat ik zo'n onbeschofte manier van omgaan met een klant nog nooit had meegemaakt. En heb de hoorn opgelegd. 10 Minuten daarna werd pas terug gebeld.

Elk verhaal heeft een voorgeschiedenis. In de aanloop van de aankoop, surf je op de site van hun. Ondanks er een accu opzit en een flinke zware ook, zit er geen aansluiting voor een IPhone. elk brommertje van een 1200 euro heeft dat tegenwoordig. Ik wilde dit kenbaar maken aan de fabrikant. Als je een mail adres moeten hebben, dan moet je van goede huize komen. het staat er wel op maar niet zoals het moet. Het staat er zo op mail(at)hpvelotechnik.com. Men is bang voor Spam. Als je RapidWeaver gebruikt, heb je daar geen last van. Dat moeten ze dus nog leren bij HPVelotechnik. Zouden ze wel weten wat een Apple is.

Maar goed Ik had hun gemaild met de vraag waarom het niet er op zat. Als een Rols Royce een aansluiting had, dan kon hun duurste Trike dat ook hebben. Als je nu denkt dat je een antwoord krijgt dan heb je het mis. Op dat antwoord zit ik nog steeds te wachten

Op Internet hebben ze een configuratie programma gemaakt waarmee je de fiets kunt samenstellen, helaas werkt het niet in Safari. Goed dan maar Fire Fox proberen, en dat werkt. De samensteller barst van de fouten. Ook daar had ik hun een mail over gestuurd. Geen antwoord, het programma is aangepast. Maar werkt voor geen meter, als je het mij vraagt. Jammer dat mensen die zo'n mooie fiets maken, maar een website maken lukt niet echt.

Ik vroeg hun of men mij kon uitleggen hoe ik de pincode geprogrammeerd kreeg. Dat wist hij niet. Ik wist niet wat ik hoorde. Het lijkt me stug dat als je iets verkoopt dat je niet weet hoe het werkt. Hij moest een boekje er bij pakken. Het duurde even voordat hij me weer te woord stond. Nu kon hij het opeens niet vinden omdat hij een verouderd boekje had. Terwijl de BionX uitvoering pas een jaar op de markt is.

Toen ik de opmerking maakte, dat ik het een geweldige fiets vond, begon hij zich te verontschuldigen over het ophangen van de telefoon, dus dat was een bewuste keuze en geen kabelbreuk of een verbinding die niet goed was.


Een raar volkje die Duitsers.

Oude spieren

Vandaag pijn aan mijn knieën. Overbelasting. een gaan kijken of ik iets kan vinden over overbelasting. dat was gemakkelijk gevonden. Op de allereerste plaats niet stoppen. De belasting aanpassen, in mijn geval een kleinere versnelling. De spieren opwarmen van te voren door rek oefeningen en of massage met een verwarmende olie. Dat laatste deed ik vroeger ook al, was ik vergeten. had ik me niet die Marula olie gekocht, eens kijken of die werkt. het 's avonds de knie er mee ingewreven en het 's morgen was de pijn weg en bleef weg. Voor dat ik weer ging fietsen mijn knie nog ingewreven met een verwarmende olie en natuurlijk tijdens het fietsen niks meer forceren.

1 mei 2010 het nieuwe begin

Vanmorgen om 10 uur was Henk hier. De spullen ingepakt en samen met mijn hondje Fuchur zouden we naar Eindhoven gaan om mijn Scorpion FS te gaan halen. Wat is er van te voren gebeurt.

In december van het vorige jaar had ik bij mijn fietsenmaker een nieuwe fiets besteld van Sparta. De Ion. Prijs ongeveer 2600 euro. Ik kocht me toen ook een nieuw zadel voor mijn oude fiets. Het zadel wat er op zat was al 15 jaar oud en was helemaal versleten. na een tijdje stak een euvel, wat ik heb sinds 1992, weer de kop op. In 1992 hebben ze de ruggenwervel recht gezet. Toen bleek dat ik een gekanteld bekken had, een specialist vertelde me dat dat kwam door te zwaar tillen in de jeugd. Ja wat wil je, als je vader een hernia krijgt en je dus een 35 meter lange tuin moet gaan onderhouden, op een leeftijd van 11 jaar en wat te denken van al die emmers water die ik in de ketel moest doen elke zondag middag want vroeger werd de was nog voorgekookt, en dat ging vanaf mijn zesde jaar. Maar ik dwaal weer af. In ieder geval moest ik de fiets weer afbestellen. Toch moest er een oplossing komen. In januari was ik weer eens gevallen, toen het zo glad was, 4 ribben gekneusd. Met al deze gedachten in mijn hoofd ben ik gaan zoeken bij google met de volgende woorden "ligfiets op drie wielen", want daar val je niet mee om, dacht ik. Ik kwam uit op de site van Catrike Filmpjes bekeken, foto's en zo voort en dat was de oplossing. Een trike. Gezocht naar een dealer in Nederland, en dan kom je in Amsterdam uit. Maar in Amsterdam verkochten ze nog andere merken Trike's, waaronder de Scorpion van HP Velotechnik. De dealers daarvan lagen ook wat korter bij. Eentje in Eindhoven (105 KM) en een in Keulen (72 KM). Gekozen heb ik voor de Liggende Hollander in Eindhoven. Deze zaak verkoop hoofdzakelijk ligfietsen en Trikes. Dus maar eens gemaild voor informatie. Die kwam prompt. Ik deelde hem mee dat ik 2 april naar Eindhoven wilde komen voor eens zo'n ding uit te proberen. er volgde geen reactie. Op 30 maart gemaild om de afspraak nog eens te verifiëren, Hij kon niet die tweede april. Nu dat hadden ze me ook wat eerder kunnen zeggen, want ik had al met een vriend afgesproken om naar Eindhoven te gaan, wat een geluk dat ik nog even gemaild had. Ik heb het dan toch weten te regelen dat ik de Trike kon uit proberen. 2 April gingen we dus naar Eindhoven.

Ik heb een paar uurtjes op dat ding gereden. Wat me al meteen duidelijk was, was dat de bodylink voor mij te smal, te hard en te laag was. Voor de rest was het fantastisch het fietsen op die trike. Je moest alleen uitkijken voor overbelasting, want het 's avonds had ik behoorlijke spierpijn. dat weerhield me niet, om er niet mee verder te gaan. Ik heb gevraagd of er niet een mogelijkheid was om de andere stoel te proberen, de ErgoMesh HS. dat kon misschien, omdat hij 3 weken eerder een Scorpion FX verkocht had aan een mevr. in Maastricht. Met die mevr. werd contact opgenomen en ik mocht de stoel gaan uitproberen. Deze stoel zat goed. Daarop heb ik hem bestelt en vandaag ga ik hem halen.