De laatste tijd ging linksvoor het schroefje op het ventiel steeds los zitten, een teken dat er iets niet klopt aan het wiel. Ik had de spaken al eens gecontroleerd, maar die waren goed. Ook zat het wiel vast. Vanmiddag liet ik mijn hond uit en rij dan rustig met hem mee. Bij het remmen zag ik dat het linkervoortrein mee boog. Hij hier klopt iets niet. Thuis gekomen ontdekte ik dat een stabilisator stang los zat. Het bevreemd me nog steeds, als iets aan een kant los zit en ander andere kant niet. De grote stangen zaten allebei los en het kleintje aan een kant, de linkerkant. Ik heb alle andere schroeven ook nog maar eens aangetrokken. Gekeken of de veren vastzitten enz. enz. alles wat ik zelf al eens eerder had aangedraaid zat nog steeds vast. Het boekje er op nageslagen, er staat niet veel over de stabilisators in het boekje. De moeren kunnen ook niet lostrillen, want er zitten zelfborgende moeren op. Dus ze zaten al eerder los. Weet je, iedere keer als ik er op ga zitten, denk ik: hoe veilig is die fiets wel. Ik haal hier toch wel hoge snelheden op dat ding. Ik kan de problemen nog zelf oplossen, maar hoe zit het met de mensen die die technische intelligentie niet hebben, die niet op zoiets letten als een ventielschroefje, dat steeds los gaat zitten. Hebben die het geluk gehad, dat ze hem niet bij de Liggende Hollander gekocht hebben, of dat ze geen maandagmorgen fiets hebben gekregen, of een showmodel, breekt bij die mensen dan de boel daardoor niet af en belanden ze niet op de kerkhof of in het ziekenhuis?
26-07-2011
18-07-2011
Een avondje Rieu
Ergens in januari vroeg een vriendin me, of ik mee wilde gaan naar het concert van Rieu op het Vrijthof. Het was een arrangement bij Gauchos en koste 80 euro Voor de voorstelling kreeg je dan een diner aangeboden door Gauchos. Nu is mijn probleem, dat ik vegetariër ben en Gauchos een gril restaurant is dus men is gespecialiseerd in vlees. Dat werd doorgegeven aan het restaurant, met een mail terug day dit geen probleem zou zijn.
De dag van het concert kwam, maar de weersvoorspellingen beloofde geen goeds.
Om 16.43 vertrokken we samen uit Heerlen met de trein. Op het Vrijthof aangekomen konden we nog niet naar binnen en we besloten ergens op een terrasje iets te nuttigen. Ik ging even naar de WC. Voor het kleine café, hadden ze een heel goed uitziend toilet. Ik heb namelijk een probleem. Ik moet katheteriseren, om mijn plas kwijt te kunnen. Dat ging goed daar er was een afsluitbaar toilet en er stond een afvalbak waar ik de gebruikte katheter in kon weg doen.
Om 18.15 besloten we om naar het hek te gaan waar we naar het hek te lopen, kijken of we nu werden binnen gelaten. Helaas dat was niet het geval, het duurde nog tot 18.45 voordat we binnen waren. Voor het restaurant stonden drommen mensen en toen we uiteindelijk aan de beurt waren mochten we plaatsnemen buiten onder het zeil. Dat had wel een voordeel, want tijdens het concert zaten we ook droog en buiten, terwijl vele gasten die achter in het restaurant zaten, naar buiten moesten en plaats namen in de regen. Hier schoot Gauchos al te kort. Hij had, vond ik paviljoens moeten regelen, zodat zijn gasten droog zaten.
De harmonie van Eys, fleurde de boel wat op, tijdens het wachten op ons diner.
Schuin voorons stond een 4:3 scherm, waar een heel magere Rieu op te zien was. U begrijpt het al, het Breedbeeld werd naar 4:3 gedrukt. Ook dat viel tegen.
Je weet hoe het gaat, een kelner krijgt een groep tafels toegewezen, en die van ons was een jongen van een jaar of 23 die wel oog had voor vrouwen, maar niet voor klanten.
Mijn 2 vriendinnen werden goed bediend, maar ik kon mezelf bedienen. We hebben ongeveer een uur op ons eten moeten wachten. De vleeseters kregen een groente salade met 2 schijfjes vlees en een sausje, dus ik dacht, ik krijg dat ook met b.v 2 schijfjes kaas in plaats van vlees. Nee, ik kreeg 2 soufflés met wat stukjes tomaat. Het was niet te eten, het had blijkbaar in de diepvries gelegen en had daarna niet lang genoeg in de magnatron gezeten, want de kern was steenkoud. Het voorgerecht van de vleeseters was blijkbaar ook niet te eten, want de meeste borden gingen weer vol terug. Het voorgerecht was voor ons allemaal een ramp. Het hoofdgerecht was, voor de vleeseters een stuk vlees met wat groente, ik dacht spinazie, en ik kreeg diezelfde spinazie met daarboven op wat spaghetti, een Italiaans restaurant, zou failliet zijn gegaan als ze dat de klanten zouden voor zetten. Voor mij komt er nog bij dat ik nooit spinazie eet, want dat is slecht voor mijn botten. Maar goed, dat konden ze niet weten, ook hier was de spinazie steenkoud. Het toetje, ja er was nog eentoetje. Een cake-je met wat chocolade. Kon niet veel aan misgaan en was ook nog het lekkerste.
Toen het "diner" was begon meteen André aan zijn concert. Dat was goed. Hij speelde precies 1 uur en hield toen een pauze. Iedereen stormde naar de WC. In het restaurant zaten zeker tussen de 150 tot 200 personen. En bij de mannen moesten die allemaal naar 1 urinoir en 1 niet afsluitbare WC. Er zat een knop op om de deur af te sluiten, maar die werkte niet. En dan sta je daar met je katheter in je hand, je behoefte te doen voortdurend gestoord door allerlei mensen die die deur open doen. Ik geef het je te doen. Je weet niet hoe vernederend dat is. Wil je het meemaken, ga naar Gauchos in Maastricht en beleef het mee.
De pauze duurde een kwartier en Rieu speelde weer 1 uur en dan je weet wel al de bis, waar ook nog een Carnavals band uit Maastricht hun liedjes liet horen. De avond werd afgesloten met 2 liedjes van Maastricht. Helaas geen Limburgs volkslied. Ik vind, dat je een Kerkradenaar ook een plezier moet doen op het einde van de avond. Er werd ook nog gedanst, ondanks dat de regen met bakken uit de lucht viel.
Voordat ik naar huis ging, toch nog even naar de WC. Ik trof daar een kelner en deed mijn beklag over de deur. Ik moest er driekeer opslaan en dan deed hij het. Hij sloeg er 3 keer op en inderdaad, hij ging op slot. Had ik eerder moeten weten. Maar van de andere kant, kan het nog belachelijker. Ik vrees van niet. Och ja er was geen afvalbak aanwezig, dus de katheters, maar weer in mij jaszak geduwd, wat wil je?
Bij de dames WC stond een rij ver naar het restaurant in, als je daar naar het toilet ging, miste je de helft van het concert, na de pauze.
Rieu was OK hij weet toch steeds weer het publiek te boeien met nieuwe dingen. Zou ik er nog eens naar toe willen, natuurlijk, maar absoluut niet meer naar Gauchos.
Foto's vind je hier
De dag van het concert kwam, maar de weersvoorspellingen beloofde geen goeds.
Om 16.43 vertrokken we samen uit Heerlen met de trein. Op het Vrijthof aangekomen konden we nog niet naar binnen en we besloten ergens op een terrasje iets te nuttigen. Ik ging even naar de WC. Voor het kleine café, hadden ze een heel goed uitziend toilet. Ik heb namelijk een probleem. Ik moet katheteriseren, om mijn plas kwijt te kunnen. Dat ging goed daar er was een afsluitbaar toilet en er stond een afvalbak waar ik de gebruikte katheter in kon weg doen.
Om 18.15 besloten we om naar het hek te gaan waar we naar het hek te lopen, kijken of we nu werden binnen gelaten. Helaas dat was niet het geval, het duurde nog tot 18.45 voordat we binnen waren. Voor het restaurant stonden drommen mensen en toen we uiteindelijk aan de beurt waren mochten we plaatsnemen buiten onder het zeil. Dat had wel een voordeel, want tijdens het concert zaten we ook droog en buiten, terwijl vele gasten die achter in het restaurant zaten, naar buiten moesten en plaats namen in de regen. Hier schoot Gauchos al te kort. Hij had, vond ik paviljoens moeten regelen, zodat zijn gasten droog zaten.
De harmonie van Eys, fleurde de boel wat op, tijdens het wachten op ons diner.
Schuin voorons stond een 4:3 scherm, waar een heel magere Rieu op te zien was. U begrijpt het al, het Breedbeeld werd naar 4:3 gedrukt. Ook dat viel tegen.
Je weet hoe het gaat, een kelner krijgt een groep tafels toegewezen, en die van ons was een jongen van een jaar of 23 die wel oog had voor vrouwen, maar niet voor klanten.
Mijn 2 vriendinnen werden goed bediend, maar ik kon mezelf bedienen. We hebben ongeveer een uur op ons eten moeten wachten. De vleeseters kregen een groente salade met 2 schijfjes vlees en een sausje, dus ik dacht, ik krijg dat ook met b.v 2 schijfjes kaas in plaats van vlees. Nee, ik kreeg 2 soufflés met wat stukjes tomaat. Het was niet te eten, het had blijkbaar in de diepvries gelegen en had daarna niet lang genoeg in de magnatron gezeten, want de kern was steenkoud. Het voorgerecht van de vleeseters was blijkbaar ook niet te eten, want de meeste borden gingen weer vol terug. Het voorgerecht was voor ons allemaal een ramp. Het hoofdgerecht was, voor de vleeseters een stuk vlees met wat groente, ik dacht spinazie, en ik kreeg diezelfde spinazie met daarboven op wat spaghetti, een Italiaans restaurant, zou failliet zijn gegaan als ze dat de klanten zouden voor zetten. Voor mij komt er nog bij dat ik nooit spinazie eet, want dat is slecht voor mijn botten. Maar goed, dat konden ze niet weten, ook hier was de spinazie steenkoud. Het toetje, ja er was nog eentoetje. Een cake-je met wat chocolade. Kon niet veel aan misgaan en was ook nog het lekkerste.
Toen het "diner" was begon meteen André aan zijn concert. Dat was goed. Hij speelde precies 1 uur en hield toen een pauze. Iedereen stormde naar de WC. In het restaurant zaten zeker tussen de 150 tot 200 personen. En bij de mannen moesten die allemaal naar 1 urinoir en 1 niet afsluitbare WC. Er zat een knop op om de deur af te sluiten, maar die werkte niet. En dan sta je daar met je katheter in je hand, je behoefte te doen voortdurend gestoord door allerlei mensen die die deur open doen. Ik geef het je te doen. Je weet niet hoe vernederend dat is. Wil je het meemaken, ga naar Gauchos in Maastricht en beleef het mee.
De pauze duurde een kwartier en Rieu speelde weer 1 uur en dan je weet wel al de bis, waar ook nog een Carnavals band uit Maastricht hun liedjes liet horen. De avond werd afgesloten met 2 liedjes van Maastricht. Helaas geen Limburgs volkslied. Ik vind, dat je een Kerkradenaar ook een plezier moet doen op het einde van de avond. Er werd ook nog gedanst, ondanks dat de regen met bakken uit de lucht viel.
Voordat ik naar huis ging, toch nog even naar de WC. Ik trof daar een kelner en deed mijn beklag over de deur. Ik moest er driekeer opslaan en dan deed hij het. Hij sloeg er 3 keer op en inderdaad, hij ging op slot. Had ik eerder moeten weten. Maar van de andere kant, kan het nog belachelijker. Ik vrees van niet. Och ja er was geen afvalbak aanwezig, dus de katheters, maar weer in mij jaszak geduwd, wat wil je?
Bij de dames WC stond een rij ver naar het restaurant in, als je daar naar het toilet ging, miste je de helft van het concert, na de pauze.
Rieu was OK hij weet toch steeds weer het publiek te boeien met nieuwe dingen. Zou ik er nog eens naar toe willen, natuurlijk, maar absoluut niet meer naar Gauchos.
Foto's vind je hier
Abonneren op:
Posts (Atom)